"ပါဠိဖတ္နည္း"

ပါဠိစာကို အသံထြက္
ဖတ္တတ္ဖို႔ ေအာက္ပါ
စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒသေတြကို သိရွိထားဖို႔ လိုပါတယ္။

၁။ ႏွစ္လုံးဆင့္ေတြ႔တိုင္း အေပၚကအလုံးကို သတ္ရတယ္။
ဥပမာ=သမႏၲာ-သမန္တာ။
မဂၤလာ-မင္ဂလာ။

၂။ ေရွ႕မွာ သေဝထိုးပါျပီး ေနာက္မွာ က္ ဂ္ စ္ ဇ္ တ္ ဒ္စသည္ အသတ္ပါရင္ စသတ္အတိုင္း ဖတ္ရတယ္။
ဥပမာ=ေသကၡ-သစ္ခ။
ေဝဇၨ-ဝစ္ဇ။
ေမတၱာ-မစ္တာ။
ဥေပကၡာ- ဥ ပစ္ခါ။

၃။ ေရွ႕မွာ သေဝထိုးပါျပီး
 ေနာက္မွာ င္္ ဏ္ န္ မ္ အသတ္ပါရင္ ငသတ္အတိုင္း
ဖတ္ရတယ္။
ဥပမာ= ေမ႑က - မင္ဍက။
သေမႏၲဳ - သမင္တု။


၄။ ေရွ႕မွာသေဝထိုးပါျပီး ေနာက္မွာ ေရးခ်ႏွင့္ အသတ္ပါရင္ ဝဆြဲပါတဲ႔အတိုင္း
ဖတ္ရတယ္။
ဥပမာ= ေသာတၳာနံ= သြတ္ထာနံ။
ေဟာႏၲိ-ဟြန္တိ။
ေကာ႑ည- ကြဏ္ ဍည

၅။  ေနာက္မွာ ဟထိုး(  ွ)
ဝဆြဲ(  ြ) ယပင့္(  ် ) ရ႐စ္( ျ  )ပါရင္ ၄င္းတို႔ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနေသာ ဗ်ည္းကို ေရွ႕ကအကၡရာ၏ အသတ္အျပင္ ျမင္ရတဲ႔ဗ်ည္းအသံအတိုင္း ဖတ္ရေသးတယ္။
ဥပမာ= အမွာကံ - အမ္မွာကံ။ ဒတြာ-ဒတ္တြာ။
(တခ်ိဳ႕က ဒတ္တဝါဟု ဖတ္ၾကေသး၏)
သက္-သကၠ္။
စၾကာ-စက္ၾကာ။
အၾတာ-အတ္တရာ။

၆။ ညကို ေတြ႕ရင္ ညႏွစ္လုံးဆင့္ဟုမွတ္။
ဉ ေတြ႕ရင္ လုံးဆင့္မပါေသာ ညဟုမွတ္။
(ဉ ႏွင့္ ဥ မတူပါ)

႒ကို ေတြ႕ရင္ အေပၚကဋ ေအာက္ကဌ အဆင့္ဟုမွတ္။
ၯကို ေတြ႕ရင္ အေပၚက ဍ
ေအာက္က ဎ ဟုမွတ္။

ႆကို ေတြ႕ရင္ သႏွစ္လံုးဟုမွတ္။

ညသတ္ကို ငသတ္အသံျဖင့္ဖတ္။
ဥပမာ= ပဉၥ-ပင္စ။
ပညာ-ပင္ညာ။

ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ မွတ္သားထားရန္
၁။ ႏွစ္လုံးဆင့္မွာ အထက္သာ သတ္ပါျမဲဧကန္။
၂။ သေဝလည္းထိုး တသတ္မ်ိဳး ဖတ္ရိုးစသတ္သံ။
၃။ သေဝလည္းထိုး နသတ္မ်ိဳး ဖတ္ရိုးငသတ္သံ။
၄။ သေဝေရးခ် ( ေ-ာ) သတ္ျမင္က
မွတ္ၾကဝဆြဲသံ။
၅။ ဟထိုးဝဆြဲ ရရစ္ယပင္း ေတြ႕တုံလွ်င္းက ႏွစ္ဝတာဝန္ ေက်ပြန္ေစရန္ အသံအသတ္ ယူျမဲမွတ္။

(ေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္ ေျဖရွင္းခ်က္ကို အမွတ္စဥ္တူတူဟု မွတ္ပါ။ ေဆာင္ပုဒ္အဓိပၸါယ္ကို နားမလည္ေသးရင္ ေျဖရွင္းခ်က္ ဥပမာကို ျပန္ၾကည့္ပါ)

ပါဠိစာေတြက စာလုံးဆင့္ေတြမို႔ မဖတ္တတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနသူေတြအတြက္
ပါဠိဖတ္နည္း နည္းစနစ္ကို ေရးတင္ေပးလိုက္တာပါ။
ဒီနည္းစနစ္ကို သိထားမယ္ဆိုရင္ ပါဠိစာေတြကို မဖတ္တတ္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
သို႔ေသာ္ အျဖတ္အေတာက္ေတာ့ လြဲခ်င္ လြဲႏိုင္ပါတယ္။ အျဖတ္အေတာက္ မွန္ကန္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ပါဠိ၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို သိမွသာ မွန္ကန္စြာ ျဖတ္ေတာက္ႏိုင္တာပါ။ တခ်ိဳ႕ သံဃာေတာ္မ်ားေတာင္ အျဖတ္အေတာက္ မွန္ခ်င္မွ မွန္တာပါ။ ပါဠိစာေပက စကားေျပာ မရွိေတာ့တဲ႔အတြက္ ကိုယ့္အယူအဆနဲ႔ကိုယ္ ျဖတ္ေတာက္ ဖတ္ေနၾကတာပါ။ သံဃာေတာ္မ်ားလည္း တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး အယူအဆ မတူတဲ႔အတြက္ အျဖတ္အေတာက္လည္း မတူၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ပရိတ္ရြတ္တဲ႔အခါ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး အျဖတ္အေတာက္ မတူတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႕ေနရတာေပါ့။

(သံဃာေတာ္မ်ား တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး အျဖတ္အေတာက္ တူ/မတူ ေသေသျခာျခာ နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။)

ေမတၱာသဟဂေတန ေစတသာ

ဦးဝိမလဗုဒၶိ



ပါဠိဖတ္နည္း ေလ့လာသူမ်ားအတြက္
***********************
စာလုံးဆင့္ဖတ္နည္းအလကၤာ
=====================

၁။ ႏွစ္လုံးဆင့္မွာ၊ အထက္သာ၊ သတ္ပါျမဲဧကန္၊
၂။ သေဝလည္ထိုး၊ တသတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုးစသတ္သံ၊
၃။ သေဝလည္းထိုး၊ န သတ္မ်ိဳး၊ ဖတ္ရိုး င သတ္သံ၊
၄။ သေဝေရးခ်၊ သတ္ျမင္က၊ မွတ္ၾက၀ဆြဲသံ၊
၅။ ဟထိုး ၀ဆြဲ ရရစ္ ယပင္း၊ ေတြ႕တုံလၽွင္းက၊ ႏွစ္၀တာ၀န္၊ေက်ပြန္ေစရန္၊ အသံ အသတ္ ယူျမဲမွတ္။

၁။ အဓိပၸါယ္မွာ�- အကၡရာ ၂-လုံးဆင့္ေတြ႕လၽွင္ အေပၚ တြင္ရွိေသာ  အထက္
အကၡရာကိုအသတ္တင္၍ဖတ္၊ အသံေသၿပီး၊ ေရွ႕အကၡရာႏွင့္တြဲ။
သမႏၲာ ===== သမန္တာ
စကၠဝါေဠသု === စက္ကဝါေဠသု
သဒၶမၼံ ====== သဒ္ဓမ္မံ

၂။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေဝထိုးႏွင့္တြဲတြဲေသာ တသက္ကို စ သတ္အသံ ထြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ေမတၱာ === ေမတ္တာ(မစ္တာဟု ဖတ္)
ေခတၱရာ == ေခတ္တရာ(ခစ္တရာ ဖတ္)
ေသတၱာ == ေသတ္တာ (သစ္တာ ဖတ္)
မွတ္ခ်က္။ ။ သေဝထိုးကို ပဠိ၌ ဧသရ ဟု ေခၚသည္။

၃။ အဓိပၸာယ္မွာ- သေဝထိုးႏွင့္တြဲေသာ န သတ္ကို င သတ္အသံ လြတ္၍ဖတ္။
ဥပမာ-
ပူေရ ႏၲံ === ပူေရန္တံ(ပူရင္တံ ဖတ္)
သေမႏၲဳ ===သေမန္တု(သမင္တု ဖတ္)
ေဒႆႏၲိ == ဒသ္ေသန္တိ(ဒသ္သင္တိ ဖတ္)

၄။ သေဝဖိုးေရးခ်ကို ၀ဆြဲ အသံထြတ္၍ ဖတ္ရမည္။
ေသာတၳာနံ ==   ေသာတ္ထာနံ(သြတ္ထာနံ ဖတ္)
ေကာ႑ည ==   ေကာဏ္ဍည(ကြဏ္ဍည ဖတ္)
ေဟာႏၲဳ     ==   ေဟာန္တု (ဟြန္တု ဖတ္)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ သေဝထိုးေရးခ်ကို ပါဠိ၌ ၾသသရ ဟုေခၚသည္။

၅။အဓိပၸာယ္မွာ-  ဟထိုး ဝဆြဲ ရရစ္ ယပင့္ အကၡရာစာလုံးမ်ားႏွင့္ တြဲေသာ
အကၡရာသည္၊ အသတ္တာ၀န္ကိုလည္းယူရသည္၊ မိမိ၏ မူလအသံလည္း
ထြတ္ရသည္။
အမွ   =    အမ္မွ။  ကဏွ   =   ကဏ္ဏွ
တုမွ   =    တုမ္မွ။  သဏွ   =   သဏ္ဏွ
ပုဗၺႏွ   =   ပုဗ္ဗန္ႏွ။ ဤျပယုဂ္တို့၌ ဟထိုးႏွင့္တြဲေသာ- မ၊ ဏ၊ န အကၡရာတို့သည္

အသံအသတ္ တာ၀န္ ၂-ရပ္ကိုယူရသည္။
သက္ =   သကၠ္          ဝါက္  =  ဝကၠ္
နိသ်   =  နိသ္သ်..တို့၌ ရရစ္ႏွင့္တြဲေသာက ႏွင့္ဆတို့သည္ အသတ္ႏွင့္ အသံတာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကိုယူထားသည္။

ကတြာ  =  ကတ္တဝါ     ဒတြာ  =  ဒတ္တဝါ
ပတြာ    =  ပတ္တဝါ      ဝတြာ =  ဝတ္တဝါ
တို့၌ ၀ဆြဲႏွင့္တြဲေသာ တအကၡရာတို့သည္ အသတ္ႏွင့္အသံ တာ၀န္ ၂-မ်ိဳးကို ယူထားသည္။

မွတ္ခ်က္။  ။ ဟထိုးသည္ ဟ၊ ယပင့္သည္ ယ၊ အရစ္သည္ ရ ေကာက္၊ ဝ ဆြဲ
သည္  ဝအကၡရာ၏ ကိုယ္စားလွယ္ဟု အသီးသီးမွတ္။

အရွင္ ဓမၼသီရိကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား။
------------------------

သိမွတ္လိုသူအတြက္
ေကာ္ပီယူလာၿပီး တင္ေပးပါသည္။


ပါဠိဖတ္ရာမွာ အထူး သတိျပဳရန္ အခ်က္မ်ား
======================== 
(အရွင္သီလာနႏၵာဘိ၀ံသ၏ ပါဠိဖတ္နည္း ပို႔ခ်ခ်က္၏ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ တင္ဆက္ထားပါသည္။ )

၁ ။ ပါဠိဘာသာ၌ `ရ´ ကို အဂၤလိပ္အကၡရာ `R´ ကဲ့သို႔ လွ်ာလိပ္သံျဖင့္ `ra´ ဟု အၿမဲဖတ္ရပါမယ္။  `ya´ဟု မည္သည့္အခါမွ် မဖတ္ရပါ။  အသံထြက္မွားလွ်င္ အဓိပၸါယ္ လြဲေခ်ာ္ႏိုင္ပါသည္။
ပံုစံ ။  ရသ (အရသာ)။  ယသ (အေျခြအရံ)။   ၀ရ (ေပးသည္) ။  ၀ယ (ပ်က္စီးသည္)။  သရဏ (ဆည္းကပ္သည္)။  သယန (အိပ္သည္)။

၂ ။  `ဧ´ကို `ေအ´ဟု အသံထြက္ရပါသည္။  သံယုဂ္တို႔ႏွင့္စပ္၍လည္း ၀ိသဇၨနီ ေရွးစည္းသံ မပါေစရပါ။  ပါဠိဘာသာ၌ ေရွးစည္းသံ မရွိပါ။
 ပံုစံ ။ ဧ၀ံ = ေအ၀ံ ။   ဂစၧႏၱဳ = ဂစ္ဆန္တု ။  ဘေႏၱ = ဘန္ေတ ။

၃ ။  `ပ၊ ဗ၊ မ´ တို႔ကို ပါဠိဘာသာ၌ မူရင္းအသံအတိုင္းပင္ ဖတ္ရသည္။
ျမန္မာသံျဖင့္ `ပ်၊ ျပ၊ ဗ်၊ ျဗ၊ မ်၊ ျမ´ ဟု မည္သည့္အခါမွ် မဖတ္ရပါ။
 ပံုစံ ။ ေမတၱာ = မစ္တာ။  ပညာ = ပင္ညာ။  ပဥၥမ = ပင္စမ။  သဗၺညဳတ = သဗ္ဗင္ညဳတ။  ပစၥေယာ = ပစ္စေယာ။       
၎တို႔ကို ျမန္မာသံျဖင့္  မ်စ္တာ၊ ပ်င္ညာ၊ ပ်င္စမ၊ သဗ္ဗ်င္ညဳတ၊ ပ်စ္စေယာ  စသည္ မဖတ္ရပါ။

၄။  ပါဠိဖတ္ရာ၌ မူရင္းပုဒ္ (ဓါတ္+ပစၥည္း) ကိုမူတည္၍ တြဲ၍၎၊ ခြဲ၍၎ ဖတ္ရအါသည္။  ပုဒ္ရင္းျဖင့္ တိုက္ၿပီး အသံထြက္ အမွားအမွန္ကို ဆံုးျဖတ္ရပါသည္။
    ပံုစံ ။ အ+ပမတၱာ > အပၸမတၱာ = အပ္ပမတ္တာ.ဟု တြဲဖတ္။                  x အပ္ပ-မတ္တာ .. ခြဲမွား။
 အပၸ+ကိေစၥာ > အပၸကိေစၥာ = အပ္ပ-ကိတ္ေစာ.ဟု ခြဲဖတ္။
 မုတၱကာ+ဥတၱမာ > မုတၱကုတၱမာ = မုတ္တကုတ္တမာ.ဟု တြဲဖတ္။  x  မုတ္တ-ကုတ္တမာ.. ခြဲမွား။
 အ+ေသ၀နာ > အေသ၀နာ = အ-ေသ၀နာ။ ခြဲဖတ္                       x  အေသ၀နာ ..    တြဲမွား။
 အဇၥ်+အဘာသိ > အဇၥ်ဘာသိ = အဇ္စ်ဘာသိ။ တြဲဖတ္။            x အဇ္စ်-ဘာသိ .. ခြဲမွား။
 ပူဇန+ဧယ်ာနံ > ပူဇေနယ်ာနံ = ပူဇေနယာနံ။ တြဲဖတ္။           x  ပူဇ-ေနယာနံ .. ခြဲမွား။

၅။ အခ်ိဳ႕ပုဒ္ဆက္မ်ားကို ရြတ္ဆိုရာတြင္ အသံမ်ားကို သႏၶိအျဖစ္ အသံေခ်ာေအာင္ တြဲဆက္၍ ရြတ္ဆိုရပါမည္။  ရြာသာယာကို `ယသယာ´၊  ကမ္းပါးယံကို `ဂဘယံ´ ဟု အသံထြက္ရသကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါသည္။
    ပံုစံ ။ ဣဒံ+အေ၀ါစ > ဣဓမေ၀ါစ = အိဓမေ၀ါစ။                     ေမ+အဟံ > မ်ာဟံ = မ်ာဟံ။
သံ+အနႏၱရ > သမနႏၱရ = သမနန္တရ။ ( သမ-နန္တရ..မွား၏)။     
         အ+ပမတၱာ > အပၸမတၱာ = အပ္ပမတ္တာ။  (အပ္ပ-မတ္တာ.. မွား၏)
         သု+အကၡာေတာ > သြာကၡာေတာ = သြက္ခါေတာ။            ေခါ+အဟံ > ခြာဟံ = ခြာဟံ။

ပါဠိရြတ္ဆိုရာတြင္ လြဲမွားရျခင္း အေၾကာင္းမ်ား
=========================

၁။  ပုဒ္ရင္းကို သတိမျပဳမိ၍ မွားျခင္း။  (ယခင္က တင္ဆက္ထားၿပီးေသာ postႏွင့္ တြဲ၍ေလ့လာရန္)

 ပရိတ္ႀကီး ပါဠိေတာ္တြင္ ( `အပၸကိေစၥာ´ ပုဒ္ မွလြဲ၍ ) `ပ´ႏွစ္လံုးဆင့္၊ `ပ´ေဒြးေဘာ္ျပဳ ပုဒ္မ်ားသည္ `ပ´အကၡရာျဖင့္စေသာ ပုဒ္မ်ားကို ၎ေရွ႕ရွိ ပုဒ္မ်ားႏွင့္ တြဲဆိုရာတြင္ သႏၶိသေဘာ အသံေခ်ာေအာင္ စီမံထားေသာ ပုဒ္မ်ားျဖစ္၍ တြဲဆက္၍ ဆိုရပါမည္။  တြဲဆက္၍ ဖတ္ရပါမည္။
ပံုစံ ။  အပၸမာေဒါ။  အပၸမတၱာ။  အပၸမာေဏာ။   အပၸသေႏၷဟိ။  အပၸဋိ၀တၱိယံ။  အပၸရာဇိကာ။  သုပၸဋိပေႏၷာ။   ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ။   ဉာယပၸဋိပေႏၷာ။   သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ။   သုပၸဘာ။   ဗ်ာမပၸဘာယ။   ၀ိပၸမုေတၱာ။   ၀ိပၸမုတၱႆ။    ၀နပၸဂုေမၻ။   စတုပၸေဒဟိ။   ဒုကၡပၸတၱာ။   ဘယပၸတၱာ။   ေသာကပၸတၱာ။   ဉာဏပၸဋိေ၀ဓံ။   ဓမၼစကၠပၸ၀တၱနံ။ ... စသည္။
တြဲဆက္၍ ဖတ္ရမည့္ အျခားပုဒ္အခ်ိဳ႕မွာ ... အသမၸကမၸိေယာ = အ-သမ္ပကမ္ပိေယာ။   စိႏၱယႎသု။   အႏၱလိေကၡ။ (အန္တ-လိတ္ေခ .. မွား၏)   စတူဟပါေယဟိ။   မုတၱကုတၱမာ။ (မုတ္တ-ကုတ္တမာ .. မွား၏)   ေထရႆဂၤုလိမာလႆ။   သဗၺညဳတညဏပၸဋိေ၀ဓံ။   ပူဇေနယ်ာနံ။
ခြဲ၍ဖတ္ရမည့္ ပုဒ္အခ်ိိဳ႕မွာ ... အ+စိႏၱယ်ံဳ စသည့္ negative ပုဒ္မ်ား ... ။
ပါဠိျဖင့္ (ဘဂ+၀တ) မွ ျဖစ္လာသည့္  ဘဂ၀ေတာ ပုဒ္အရ  ဘဂ-၀ေတာ.ဟု ခြဲ၍ဖတ္ႏိုင္သည္။
သကၠဋျဖင့္ (ဘဂ၀တ္) မွ ျဖစ္လာသည့္ ဘဂ၀ေတာ ပုဒ္အရ  ဘဂ၀ေတာ.ဟု ဆက္၍ဖတ္ႏိုင္သည္။ မိမိႏွစ္သက္ရာ ဖတ္ႏိုင္သည္။  ဤပုဒ္ကို ပညာရွင္ႀကီးမ်ားပင္လွ်င္ ငယ္စဥ္က ႏႈတ္တက္လြဲလာခဲ့ၾကသည္။  ဘဂ၀ႏၱံ၊ ဘဂ၀ါ စေသာ ပုဒ္မ်ားလည္း နည္းတူပင္။ (ဘဂ၀-ေတာ .. မွား၏)။ အမွန္ျဖစ္လိုစိတ္ျဖင့္ ယခုပင္ ျပင္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏။

၂ ။  ပါဠိဘာသာကိုေရးသားထားသည့္အတိုင္းပင္အသံထြက္ရပါသည္။
(က)     စာလံုးေပါင္းကို ဂရုမျပဳမိလွ်င္ ရြတ္ဆိုမႈ လြဲမွားတတ္ပါသည္။  ႏႈတ္မွားတတ္သည္။
 ပံုစံ ။ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ.၌ `သတ္ထာ´ ကို `သတ္တာ´ ဟု၊
 ပုရိသဒမၼသာရထိ.၌ `ပုရိသ´ ကို `ပူရိသ´ ဟု ။    မာတာပိတု.၌  `ပိတု´ ကို `ပီတု´ ဟု။
 သုပၸဋိပေႏၷ. စသည္တို႔၌  `ပဋိ´ ကို `ပဋိတ္´ ဟူ။  ၀ိညဴဟိ.၌  `၀ိန္ညဴ´ ကို  `၀ိညဴ´ ဟု။
 ေဂါတမ.၌  `ေဂါတမ´ ကို  `ေဂါဒမ´ ဟု။  ဓမၼံ.၌  `ဓမ္္မံ´ ကို `ဓမံ´ ဟု စသည္ မွားတတ္၏။

(ခ)     ျမန္မာေ၀ါဟာရ အသံထြက္ျဖင့္ ဖတ္မိလွ်င္ ရြတ္ဆိုမႈ လြဲမွားတတ္ပါသည္။
ပံုစံ ။ ရတနံ.ကို `ယတနံ´။  ေမတၱာ.ကို `မ်စ္တာ´။  ပညာ.ကို `ပ်င္ညာ´။   ပစၥေယာ.ကို `ပ်စ္စေယာ´။ ... စသည္ျဖင့္ မွားေလ့ရွိၾက၏။  သတိျပဳ၍ ျပင္ႏိုင္ပါမည္။

(ဂ) (အဖြဲ႕ျဖင့္ ရြတ္ဆိုရာ၌) အသံရွည္ဆြဲ၍ ရြတ္ဆိုလွ်င္လည္း ရြတ္ဆိုမႈ လြဲတတ္ပါေသးသည္။
ပံုစံ ။ ဘဂ၀ေတာ ကို `ဘယ္ဂယ္၀ေတာ´၊  `ဘယ္ဂ၀ယ္ေတာ´၊ `ဘာဂ၀ေတာ´... ။   အရဟေတာ ကို `အယ္ရယ္ဟေတာ´၊  `အာရဟေတာ´၊ `အာရာဟေတာ´ ... စသည္ျဖင့္ မွားတတ္ၾကပါသည္။  သဒၶာတိုး၍ သတိေဆာင္လွ်င္ အလြယ္တကူ ျပင္ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။

မိမိသည္ ပါဠိစာတတ္သူ မဟုတ္ပါ။  ဘ၀တူ ၀တ္အသင္းသားမ်ားႏွင့္ ပါဠိဂါထာစသည္တို႔ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ လိုသူမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး တင္ဆက္ထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။  အမွားေတြ႕ပါက ေမတၱာျဖင့္ comment မွာ ျပင္ဆင္ေပးေစခ်င္ပါသည္။