အာဇာနည္ဗိမာန္ကို ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ အၾကပ္အတည္းေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္တည္ေဆာက္ခဲ့ရသလဲ-ဗိသုကာ ဦးဆန္းဦး (အပုိင္း ၂)
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴အာဇာနည္ဗိမာန္ကို ေရာက္လာသမွ်လူေတြအားလံုး ေလးစားစိတ္နဲ႔ ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ဒီလူေတြကို ဦးညြတ္အေလးျပဳခ်င္လိုက္တာဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးဝင္လာေအာင္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ဒီဇိုင္းကိုႏွစ္လထဲ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာဘယ္လိုျဖစ္သင့္သလဲ။ ကမာၻေပၚမွာ Monument ေတြ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဆိုတာ ေတြေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Bachelor Thesis Degree တစ္ႏွစ္ေလာက္က ဒါကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လုပ္လာတာ။ ၁၉၇၈ ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ Thesis ေခါင္းစဥ္က ‘နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရး အထိမ္းအမွတ္ေန႔’ မႏၱေလးဆိုရင္ အရင္တုန္းကရွိခဲ့တဲ့ ရာျပည့္ကြင္းႀကီးထဲမွာ ဒီလိုမ်ိဳး Monument ျမန္မာျပည္နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ Monument လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ Thesis ဒီဇိုင္းလုပ္တာ။ အရမ္း Abstract ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဆရာေတြက မင္းဒီလိုဒီဇိုင္းလုပ္ရင္က်ႏိုင္တယ္ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအလုပ္ကိုလုပ္ခ်င္ရင္ ခိုုင္လံု ေအာင္လုပ္ဆိုေတာ့ တစ္ကမာၻလံုးက Monument ေတြဘယ္လိုလုပ္တယ္။ အထိမ္းအမွတ္ေတြ လုပ္တာက အစ အျခား Space ေတြဘယ္လိုကိုင္တြယ္တယ္။ Form ေတြ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္တယ္ဆိုတာ အရမ္းကို ေလ့လာခဲ့ရတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက အဓိကဘာကိုေလ့လာႏိုင္လဲဆိုေတာ့ Space & Mass ျမန္မာက အထြတ္အထိပ္ထားတဲ့ေနရာေလးကို ျမန္မာကဘယ္လိုလုပ္ထားလဲဆိုရင္ ဘုရားျဖစ္ျဖစ္၊ ေစတီ ျဖစ္ျဖစ္ေဘးမွာ ပရိဂုဏ္ကိုဝိုင္းၿပီးေတာ့ ေလးဖက္ကေနဝင္တဲ့ဟာရွိတယ္။ အဲဒီအေျခခံေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အေဝးႀကီးကလာတဲ့ Open Space ႀကီးကေန ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ Space တစ္ခုထဲကို ေရာက္တယ္။ ၿပီးမွရင္ျပင္ေတာ္ထဲကိုေရာက္တယ္။ Section မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ရင္ျပင္ေတာ္ဆိုတာ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ကုန္းေပၚကို တက္ရတာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သာမန္အျပင္ေလာကထဲကေနၿပီေတာ့ မုဒ္ဦးရဲ႕ တန္ေဆာင္းေတြကိုျဖတ္ ေစာင္းတန္းထဲကိုဝင္ ေစာင္းတန္းထဲကတက္ ရင္ျပင္ေပၚေရာက္တာ။ Space ေတြကို တိုင္းၿပီးျဖတ္ထားတယ္။ အဲဒီစနစ္ကိုယူထားတယ္။

ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက မေကြးမွာရွိတဲ့ေၾကးရုပ္ Monument တစ္ခု Assigned လုပ္တာခံရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၁၉၇၈ မွာဘြဲ႔ရခဲ့တယ္။ ဒီဇိုင္းက ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တည္းကလုပ္တာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေၾကးရုပ္ႀကီးလဲ တကယ္ေဆာက္ၿပီးသြားတယ္။ အဲဒီမေကြးေၾကးရုပ္မွာ ခုနကေျပာတဲ့ Spatial Composition ျပန္ယူထားတာ။ ျမန္မာေတြ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့အတိုင္းတက္လာရင္ ရင္ျပင္ေပၚကိုေရာက္ဆိုတာမ်ိဳးေလး ေပးထားတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က Form မွာခန္႔ညားထည္ဝါတာေတြ ၊ ေလးစားတာေတြ ၊ ေနာက္ Long Lasting မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒီဇိုင္း Theme မွာ လူနာနဲ႔ေဆးတည့္ေအာင္ေပးရတယ္။ ဒီအခ်ိန္တုန္းက ကမာၻမွာျဖစ္ေနတာက ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ထူးဆန္းတဲ့ ပိုၿပီးAdvanceျဖစ္တဲ့ Form ေတြရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ Reinforce Concrete နဲ႔လုပ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဒီဇိုင္းမွာမလုပ္ဘဲနဲ႔ ေလွ်ာ့လိုက္တာရွိတယ္။ အဲဒီလို ေလွ်ာ့ပစ္ခဲ့လို႔ အဲဒီေခတ္ ၁၉၈၀ ေက်ာ္မွာရွိတဲ့ Cabinet က ခ်က္ခ်င္းသေဘာတူတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သာ တကယ္လုပ္ရင္ ဒီဇိုင္းေတြကအရမ္းကိုထြက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဒီဇိုင္းကိုတင္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ေတြအားလံုး မ်က္လံုးေတြျပဴးၿပီး မေဆာက္ခင္ သိပ္မိုက္လြန္းအားႀကီးတဲ့အတြက္ လူေတြျပန္လာမယ္။ လူေတြအားလံုး ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲေနၾကရတယ္။ Stable ျဖစ္တဲ့ဟာကို တစ္ခါတည္းခ်ိန္ၿပီး ေပးလိုက္တယ္။ မလုပ္တတ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုဟာမ်ိဳးေပးလိုက္ေတာ့ အားလံုးက Stable ျဖစ္ေနတယ္။ တည္ၿငိမ္တယ္။ ဘာမွျပႆနာ မေပၚဘူး။
သူတို႔ကအရမ္းေခတ္ေနာက္က်တဲ့အျမင္ရွိလို႔ နည္းနည္းေနာက္က်တဲ့ Form ကိုေပးလိုက္တယ္။ အစကတည္းကေျဗာင္ခ်ည္းပဲလုပ္ပါလို႔ ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႔ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးနဲ႔လဲရင္မဆိုင္ရေအာင္ သူတို႔ၾကည့္ လိုက္တာနဲ႔ ရွင္းေနတဲ့ဒီဇိုင္းမ်ိဳးကိုခ်ိန္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးလိုက္တာ။

တကယ္က်ေတာ့ Concept မွာ အခင္းကို အနီဖက္ကိုသြားခ်င္တာ။ နံရံ Backdrop ႀကီး ကို Natural ေက်ာက္ကပ္ခ်င္တာ ၊ ေဆးသုတ္တယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အေပါစားဆန္တယ္။ အဲဒီလိုကပ္ခ်င္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲဆိုရင္ အနီေရာင္ Tile ေတြလည္းမရွိဘူး။ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္က ဆင္ရဲလြန္းလို႔ Granite ဆိုရင္အေဝးႀကီးပဲ။ ရင္ျပင္က အရမ္းက်ယ္တဲ့ဧရိယာမွာ စက်င္ေက်ာက္သံုးရင္ Glare က Reflection Glare လာလိမ့္မယ္ဆိုတာကို ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ဘုရားမွာသံုးထားတာ အရမ္းေအးတယ္တဲ့။ ေအးရေအာင္ ဘယ္သူကဖိနပ္ခၽြတ္ထားခိုင္းလို႔လဲ။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလည္းမခၽြတ္ဘူး။ တကယ္အေလးျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနက တည့္တည့္ကို Glare ေတြေရာင္ျပန္ေတြ အေလးျပဳတဲ့သူ မ်က္ႏွာကိုထိုးလိမ့္မယ့္။ ကၽြန္ေတာ္အတန္တန္ ေျပာရဲ႕သားနဲ႔မရဘူး။

စက်င္ေက်ာက္ကိစၥ သူတို႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္လြဲလို႔ လာၿပီးအေလးျပဳသူတိုင္း Glare ရၾကတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြ ဗီဒီယိုေတြရိုက္တဲ့အခါမွာလည္း အရမ္းကိုခက္ခဲတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပးထားတဲ့ ဒီဇိုင္းက ဒီမွာတိုင္နဲ႔ Cantilever အရွည္ႀကီးေပးထားတယ္။ ဒါကိုေဆာက္ရမွာပ်င္းလို႔ဖ်က္လိုက္တယ္။ အရင္က အာဇာနည္ဗိမာန္ကို အေလးျပဳမယ္ဆိုရင္ လူႀကီးကားေတြအားလံုးက ေဘးမွရပ္၊ အရိပ္ထဲကေန လမ္းေလွ်ာက္ လာၿပီးေတာ့ ဒီကိုလာၾကတယ္။ ဒီကေနၿပီးမွေအာက္ကိုဆင္းတယ္။ ေနာက္ကလူေတြက ေနာက္ကလိုက္ၾက တယ္။ အဲဒီလိုဝင္တဲ့ဟာကို အရင္တုန္းက ၃၇ ႏွစ္လုပ္ထားတယ္။ ဒါကိုကၽြန္ေတာ္တို႔က အေရွ႕က အတက္ပဲ လုပ္ေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးက ေဘးကေန လမ္းသစ္ေဖာက္ခိုင္းတယ္။ ပညာေရးဝန္ႀကီးက အဲဒီတုန္းက အားႀကီးေတာ့ ‘ခင္ဗ်ားကလည္းတံုးလိုက္တာ အသစ္ရရင္အသစ္နဲ႔တန္ေအာင္မလုပ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေဟာင္းႀကီးလာဆြဲထည့္ခ်င္ေသးတယ္’ ဆိုေတာ့ ၿငိမ္သြားေရာ။ တကယ္လို႔သာ ေဘးကေနရေအာင္ ျပင္ေပးပါဆိုရင္ ဒုကၡေရာက္ၿပီ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အားၿပိဳင္မႈေတြလည္းရွိတယ္။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ေျပာလိုက္ ေတာ့လည္းၿပီးသြားတယ္။

Organization တခုမွာ Client ကလည္းေငြထုတ္ဝယ္တယ္။ လိုခ်င္တာေျပာမယ္။ ဒီဇိုင္နာကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဒီဇို္င္းလုပ္တယ္။ Client ႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ ေဆာက္တဲ့လူကလည္း Consultant ေျပာတဲ့ အတိုင္းေဆာက္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္က Construction အားလံုးမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးေအာ္ပေရးရွင္း ကိုယ္တိုင္က ကန္ထရိုက္တာဒီဇိုင္းကို သူပဲဆြဲသူပဲေဆာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွိရွိသမွ်ဘာတစ္ခုမွ အေကာင္း ထြက္မလာဘူး။ အာခီတက္ေတြ အင္ဂ်င္နီယာေတြအားလံုးက ကန္ထရိုက္တာေအာက္မွာျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အခုလည္း အၾကမ္းဖ်င္းကတခ်ိဳ႕ေနရာေတြကအဲဒီလိုျဖစ္ေနတယ္။ အရင္တုန္းက Full Service ကိုမသံုးဘူး။ အာခီတက္တစ္ေယာက္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ Full Service ကအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ Conceptual ကေန အေဆာက္ အအံုၿပီးတဲ့အထိ အာခီတက္ကတာဝန္ယူရတယ္။

အဲဒါမ်ိဳးကိုေဆာက္လုပ္ေရးေအာ္ပေရးရွင္းမွာ အာခီတက္ ဆိုတဲ့ Department ႀကီး ေမြးထားၿပီးေတာ့ Concept ထြက္လာတာနဲ႔ သူဆီကေနယူၿပီးေတာ့ လံုးဝကန္ထုတ္ လိုက္တယ္။ မင္းတို႔တာဝန္ၿပီးၿပီဆိုၿပီး က်န္တဲ့အင္ဂ်င္နီယာအားလံုးက ၾကည့္လုပ္သြားတာ။ ေဆာက္ၿပီးတဲ့ အထိ အာခီတက္က Site ထဲကိုလံုးဝသြားၾကည့္စရာမလိုဘူး။ Full Service ကိုမသံုးတဲ့အတြက္ ရွိရွိသမွ် အေဆာက္အအံုအလြဲေတြထြက္လာတယ္။ အဲဒီအထဲမွာမွ အထူးအေဆာက္အအံုေတြပဲ Full Service ရတာ။ ဥပမာ - ကရဝိတ္ ၊ လႊတ္ေတာ္တုိ႔။ ကမာၻကိုခ်ျပရမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ Process ႀကီးေတြကိုလည္း သူတို႔ဘာသာ ေက်ာ္ခြၿပီးလုပ္သြားတယ္။ အာဇာနည္ဗိမာန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီေခတ္က ကၽြန္ေတာ္လံုးဝတိုက္တာ။ အဲဒီလိုတိုက္လို႔လည္း Cabinet ကဒီဇိုင္းကိုသြားမထိနဲ႔ သူတို႔ေပးတဲ့ အတိုင္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ အရယူထားတယ္။ ဒါေတာင္မွလာလာၿပီး Design စားသြားတာ ရွိေသးတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အရင္က အာခီတက္ဆိုတာ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ Project မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္လစာက ေလးရာ့ငါးဆယ္ပဲရတယ္။ ဒါကလြဲၿပီးဘယ္ေတာ့မွ Design Fees မရဘူး။ လစာစားပဲ လုပ္ရ တယ္။ ဒီမွာႀကံဳရတာေတြက ဒီဇိုင္းကိုဘာလုုပ္လဲဆိုရင္ေဆာက္လုပ္ေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းက Concept ေလး၊ Model ရရင္ၿပီးၿပီ။ RIT အေနနဲ႔ကၿပီးၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လံုးဝလက္မခံဘူး။ လံုးဝ မေပးႏိုင္ဘူး။ Cabinet ကငါတို႔ကိုခိုင္းထားတာ။ ၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔က Fees စကားေျပာတယ္။ လုပ္ရင္ Fees ေပးရမယ္။ ဒီမွာတင္သူတို႔ဆတ္ဆတ္ကိုနာတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးက ဘယ္ေတာ့မွ Design Fees မေပးဘူး။ လစာ ေလာက္ေပးၿပီးေတာ့အဲဒီလိုလုပ္တာ။ အဲဒါက တကယ္ျဖစ္လာတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Project မွာ Design Fees ရွိတယ္။ Design Fees ကိုေပးပါဆိုေတာ့ အရမ္းကိုနာသြားၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးက ဘာစေျပာလဲ ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ဆြဲထားတဲ့ ဒီဇုိင္း ဘယ္ႏွစ္ပံုရွိလဲ ၊ အဲဒီက်သင့္ေငြကိုအားလံုးေပးမယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က အစည္းအေဝးမွာ ဝန္ႀကီးကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ‘ဝန္ႀကီးပန္းခ်ီဆရာေတြမွာ ပန္းခ်ီကားမဝယ္ဖူးဘူးနဲ႔ တူတယ္’ လို႔။ သူကကၽြန္ေတာ္ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တယ္၊ သူ႔ကိုဘာေျပာေနတယ္လို႔သိပံုမရဘူး။ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ ဆီမွာ ပန္းခ်ီကားဝယ္မယ္ဆိုရင္ ကင္းဗတ္ဖိုးကဘယ္ေလာက္လဲ၊ ဖရိန္ဖိုးကဘယ္ေလာက္လဲ။ ေဆးဗူးထဲက တစ္ဝက္ေလာက္ကုန္ရင္ တစ္ခုကိုဘယ္ေလာက္လဲစာရင္းေပါင္းေပးပါ။ အဲဒီအဖိုးေပးရင္ရမလား။ အႏုပညာ တစ္ခုကိုဖန္တီးထားတာ။ သူဆိုတဲ့ေစ်းပဲ။ ပန္းခ်ီကားဆိုတာ Price ရွိတယ္။ အဲဒီလိုေပးရတယ္။ ဒီဇိုင္းဆိုတာ လည္း အဲဒီလိုပဲ။ ထြက္လာတဲ့ စကၠဴ ၂၆ ရြက္နဲ႔ ဘယ့္ႏွယ္ေကာ္ဖီဖိုးေပးဆိုတာမ်ိဳးမရဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနကို အပ္တဲ့ တျခားဝန္ႀကီးဌာနေတြရွိတယ္မဟုတ္လား။ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး အဲဒီဝန္ႀကီးဌာနေတြက အပ္တာအမ်ားႀကီးပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ယူတဲ့ Fees ေၾကးရွိတယ္။ အဲဒီအတိုင္းေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔တုန္းက အဲဒီအတိုင္းယူတာပဲဆိုေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးအရမ္းကိုေဒါကန္သြားတယ္။ အႀကီးအက်ယ္ပဲ။ ဒါကၽြန္ေတာ္တို႔ယူမွာ မဟုတ္ဘူး။ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနထဲကိုထည့္ေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လစာပဲရမွာ။ ကိစၥ မရွိဘူး။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ Fees ကမဆိုးဘူးေပါ့။ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ေပးတဲ့လူက ေပးျဖစ္လာပါၿပီ။

ဒီဇိုင္း Period အဲဒီတုန္းက အဲဒီလိုပဲ။ ျမန္ျမန္လိုတယ္ေပါ့။ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးခိုင္းေပးပါေပါ့။ မနက္ျဖန္ပဲ ေဆာက္ခ်င္တယ္။ အခုပဲလာခဲ့ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒီဇိုင္နာေတြ Consultant ေတြကို Respect အရင္တုန္းက လံုးဝ မထားဘူး။ အထက္ကအမိန္႔ေပးရမယ္လို႔ထင္ထားၾကတာ။ အဲဒီလိုၾကားထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရေအာင္ လုပ္ခဲ့ရတာ။ ပညာရွင္ဆိုတာ ဒီလိုပဲေလ။

တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ေၾကးျပားေတြနဲ႔ေမာ္ကြန္းထိုးမယ္။ ပန္းပုရုပ္ႀကီးေတြရွိရမယ္။ ေနာက္မွာပန္းၿခံလုပ္ေပးမယ္။ ဒါကအခုအခ်ိန္မွာ လုပ္ဖို႔ေကာင္းၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိရင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ပထမဦးဆံုး ေရႊတိဂံုဘုရားကိုအရင္ဖူးေမွ်ာ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ငါတုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကိုသြားကန္ေတာ့ရေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့အုတ္ဂူေတြေရွ႕မွာ ကန္ေတာ့ၾကတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီေစ့ေဆာ္မႈကပဲ ဒီမိုကရက္တစ္ျဖစ္တဲ့ အစိုးရတက္လာရင္ဒီဗိမာန္ကုိ ျပန္လုပ္ၾကရေအာင္ဆုိရင္အရန္သင့္ပဲ။ ဘာမွေျပာစရာမလိုဘူး။ ဒီအထဲမွာ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ကဗၺည္းေတြပါၿပီးသား Floating ေဖာက္ ၾကယ္ေတြကေတာ့ တစ္ခုခ်င္းျဖစ္လာျပီ။ ကဗၺည္းဆုိတာကေတာ့ Relief လို႔ေခၚတာေပါ့။ နယ္ခ်ဲ႕ကိုတိုက္တဲ့ သမိုင္းကုိေရးရ တာေပါ့။ ဥပမာေျပာရရင္ ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚကိုတက္သြားၿပီဆိုရင္ ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြ လုပ္သလိုေပါ့။ ဒီမွာေတာ့ ဘုရားအေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔အေၾကာင္း အခုေတာ့ အားလံုးကBare ေျပာင္ ေနတာ။ ေျပာင္ေအာင္သူတို႔ကလုပ္ထားတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေန႔ဝိညာဥ္အျပင္ခိုးထည့္လို႔ ရေအာင္ လုပ္ေပး ထားတာ။ ဝိညာဥ္ေတြလိုက္ထည့္ရမယ္။ အရမ္းေလးနက္တယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဝိညာဥ္ရွိေတာ့ အဓိဌာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး လာလုပ္လို႔ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရွ႕မွာေျပာမယ့္စကား၊ ေပးမယ့္ကတိ၊ လုပ္မယ့္အဓိဌာန္။ လာရင္ဒီအတိုင္း Entrance ႀကီးက Museum လိုျဖစ္ရမယ္။ ေနာက္မွာ Museum ေဆာက္ထားၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြ၊ သူတို႔ဘာလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာေတြကိုျပဖို႔ သူ႔ရဲ႕ေမာ္ကြန္းကဗၺည္းထိုးဖုိ႔ေနရာေတြ အကုန္ လုပ္ထားတယ္။ အဲဒီဝိညာဥ္ထည့္ေပးဖို႔လိုတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့ေလ။
ဦးဆန္းဦး
#Live_Life_Media
#Live_Life_Articles